Hoe haal je het meeste uit een Senior tester

Ik weet niet of het omgaan met senior testers veel moeilijker dan met andere senior IT'ers. Wat ik wel weet, is dat ik het vaak mis zie gaan. Senior testers, die onderpresteren. Senior testers, waarbij juist over hun testen geklaagd wordt. Hoe komt dit? En daarmee: hoe voorkom je dit?

Eerst even een belangrijk punt voor deze blog. Wat is een senior tester? Voor wat ik hier schrijf, gaat het niet om de prestaties, die iemand levert. Of de geleverde prestaties van een senior niveau zijn. Waar het hier om gaat is kennis en ervaring vergeleken met andere aanwezige testers. Als testers gemiddeld 5 jaren testervaring hebben, maakt 3 jaar ervaring iemand geen senior. Maar in een bedrijf met voornamelijk beginnende testers, kan dezelfde 3 jaar je een senior maken. En het kan ook gaan om een bepaalde specialiteit. Als alle testers 5 jaar ervaring hebben, maar nog nooit aan testautomatisering hebben gedaan, kan een nieuw persoon met 2 jaar ervaring in testautomatisering toch al een senior tester zijn. En een speciaal, maar belangrijk geval is de "bedrijfservaring". Als je ergens nieuw binnen komt, ongeacht je aantal jaren ervaring, is elke tester, die daar werkt automatisch voor jou een senior. Waarom? Zij hebben meer kennis en ervaring van het bedrijf, de mensen, die er werken, de procedures, die gevolgd worden. En deze kennis heb je nodig om zelf succesvol te zijn. Om ervoor te zorgen, dat wat je wil, ook werkelijk bij de organisatie past. Dus ja, in een groep met testers, kan er voor bijna iedereen wel een reden zijn om senior tester te zijn.

Waar komt het onderpresteren vandaan? In mijn ervaring komt dit voornamelijk door twee problemen: blind vertrouwen en de blinde weg. Bij blind vertrouwen gaat het erom dat de andere testers of meerderen openlijk erkennen, dat ze van testen of een bepaald testonderwerp geen verstand hebben. Ze geven daarom de senior tester de vrije hand om met zijn/haar kennis of ervaring de juiste weg te bepalen. Elke beslissing is juist, want hij/zij is de senior. Er zijn echter weinig mensen, die groeien, als ze op geen enkele manier gevraagd worden om te veranderen. Niet uitgedaagd worden, omdat ze zelf hun doelen bepalen. Niet leren van hun fouten, omdat alles wat ze doen automatisch goed is of niet beter kan.

De andere kant is de blinde weg. Soms is hier sprake van wantrouwen in de kennis en kunde van anderen, maar het is meestal meer een vorm van "we moeten nu eenmaal een bepaalde kant op". Binnen het bedrijf is iemand, die de lijn uitzet. Deze persoon komt, ook of juist op het gebied van testen, zeer overtuigend over. Dit is wat er moet gebeuren. Er ligt veel nadruk op de uit te voeren verbeteringen: we moeten testautomatisering toevoegen, we moeten bugs volgens een template vast gaan leggen, enz. Waarom haalt een zo uitdagende omgeving niet het beste van senior testers naar boven? Soms bewust, soms onbewust wordt het idee gecreëerd dat de input van anderen niet belangrijk is. Het plan is al uitgestippeld, de weg is al bepaald, de oplossing al bedacht. Dus de "ik kan ook wat inbrengen" fase is al voorbij, voordat je ook maar over het plan gehoord hebt. Als je niet bent uitgenodigd voor de voorbereidende fase, zal je input dan waarschijnlijk ook niet welkom zijn. Niet dat dit altijd zo is, maar een zeer overtuigende presentatie van "de weg" creëert vaak wel dat gevoel.

Hoe moet het wel? Je moet een senior tester een weg tonen, zonder de input weg te nemen. Door een doel te stellen, geef je een tester geen volledige zelfstandigheid. Door om input te vragen, voorkom je dat een tester zijn of haar kennis voor zich houdt. Dit doe je door minder de nadruk te leggen op de oplossing en meer op het doel. En het doel heeft bijna altijd een van deze drie begrippen in zich: kwaliteit, tijd of geld. Iets moet sneller, beter of goedkoper worden. Hoewel ik graag zou willen, dat elke senior tester vrij is om helemaal zelf de oplossing te bepalen, weet ik dat dat niet altijd gaat. Dus ja: je kan een senior tester de opdracht geven meer automatische testen te maken, mits je vooral uitlegt waarom. Is het om de kwaliteit te verbeteren? Is het om sneller te kunnen testen? Is het om de hoge kosten van een helpdesk terug te brengen?

Van een senior tester mag, nee moet, je daarna verwachten dat deze of met oplossingen komt of de gegeven oplossing verder invult. Mocht voor dat probleem of die oplossing de kennis of ervaring niet aanwezig zijn, dan is het in eerste instantie aan de tester om dit aan te geven. En het allerbelangrijkste: het is aan de tester om te bewaken of het doel behaald wordt. Verbetert de oplossing inderdaad de kwaliteit, vermindert het de kosten en/of de tijd? Maar: het is aan "wegbepaler" om hiernaar te vragen. De "wegbepaler" blijft verantwoordelijk voor het succes van de weg. De senior tester is "slechts" verantwoordelijk voor het bewaken van het doel. Als de oplossing volledig door de tester bepaald is, is het bijsturen van de oplossing volledig de verantwoordelijkheid van de tester. Anders is de tester slechts verantwoordelijk voor het bijsturen van zijn of haar input in de oplossing.

Waarom zo'n ingewikkelde constructie van verantwoordelijkheid? Ik ben realistisch. Bedrijven moeten doelen stellen. Tegelijkertijd moeten senior testers vertrouwen krijgen. Wat je in deze constructie doet, is de tester medeverantwoordelijk maken voor de doelen. Dat maakt, dat een tester uitgedaagd kan worden nieuwe, onbekende paden te betreden. En daarnaast aangesproken kan worden als doelen niet gehaald worden, zonder dat deze dit gemeld is. Tegelijkertijd geef je met deze afkadering de tester vertrouwen om zijn of haar kennis en ervaring toe te passen.

Maar je kan een tester vaak geen volledige vrijheid geven. Door de "wegbepaler" verantwoordelijkheid te laten houden over zijn of haar eigen beslissingen, blijft er controle. Daarnaast kan een goede "wegbepaler" hierdoor informatie te horen krijgen, die tot de keuze kan leiden de weg aan te passen. Zeker informatie van een senior tester kan je helpen in te zien, dat een bepaalde oplossing toch niet de juiste is.

Senior testers daag je dus uit door doelen te stellen en ze medeverantwoordelijk te maken voor deze doelen. Ze mogen hun eigen input geven om de doelen te bepalen. En zijn altijd verantwoordelijk voor het bewaken van de effectiviteit van de bepaalde oplossing. Maar door ervoor te zorgen, dat ze altijd verantwoordelijkheid moeten blijven afleggen, blijf je controle houden, zowel op je senior testers, als op de weg. Met als doel zowel de testers, als de geplande weg bij te kunnen sturen. Zodat een senior tester een senior tester kan zijn. En de wegbepaler de wegbepaler.